Στις 22 Δεκεμβρίου 2021, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε μια νομοθετική πρόταση, προκειμένου να εκδοθεί στη συνέχεια μια Ευρωπαϊκή Οδηγία.
Πρόκειται για την Τρίτη Οδηγία για τη θέσπιση κανόνων κατά πρακτικών φοροαποφυγής, που έχουν άμεση επίπτωση στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, γνωστή ως ATAD 3, η οποία πρόκειται να θέσει τους κανόνες για τη μη ορθή χρήση των εταιριών “κέλυφος”.
Η Οδηγία πρέπει να υιοθετηθεί από τις χώρες μέλη της ΕΕ ως τις 30 Ιουνίου 2023 και να τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2024.
Είναι μια νομοθετική πρωτοβουλία, που έχει ως σκοπό τον περαιτέρω περιορισμό της χρήσης εταιρειών σε χώρες με ευνοϊκά φορολογικά καθεστώτα, όπου ως στόχος της χρήσης των εταιρειών αυτών είναι η φοροαποφυγή διαμέσου εταιρειών “κέλυφος” (shell companies).
Ενιαία φόρμουλα
Η νομοθετική πρόταση υιοθετεί μια ενιαία φόρμουλα με συγκεκριμένα κριτήρια, βάσει της οποίας τα κράτη μέλη θα ερευνούν επιχειρήσεις, που ασκούν οικονομική δραστηριότητα, χωρίς ωστόσο να διατηρούν το σωστό substance (υπόσταση). Δηλαδή, τελικά, ασκούν οικονομική δραστηριότητα με στόχο την απόκτηση φορολογικών πλεονεκτημάτων και τη μείωση των φορολογητέων κερδών της πραγματικής τους έδρας.
Στην περίπτωση, που τα κριτήρια, τα οποία τίθενται, τελικά δεν πληρούνται, οι επιχειρήσεις αυτές θα χαρακτηρίζονται ως shell companies (εταιρείες “κέλυφος”) και θα επιβάλλονται οι αντίστοιχες φορολογικές κυρώσεις.
Τα τρία κριτήρια
Θα εξετάζεται αν οι εν λόγω επιχειρήσεις αθροιστικά πληρούν τα ακόλουθα τρία κριτήρια, προκειμένου να χαρακτηριστούν υψηλού ρίσκου εταιρείες ή όχι:
1. Εάν άνω του 75% των εσόδων τους προέρχεται από παθητικά εισοδήματα (passive income), όπως μερίσματα, τόκοι και δικαιώματα
2. Εάν δραστηριοποιούνται σε εκτός συνόρων συναλλαγές (cross border activity)
3. Εάν κάνουν outsource την εταιρική διαχείριση και τη διοίκηση της εταιρείας (third parties director/nominee structure).
Εφόσον όλα τα ανωτέρω κριτήρια πληρούνται αθροιστικά, τότε η επιχείρηση θεωρείται ότι είναι υψηλού κινδύνου για να χαρακτηριστεί ως shell company και τελικά να χρησιμοποιηθεί ως εταιρικό όχημα φοροαποφυγής.
Ακολουθήστε μας στις ειδήσεις της Google για να είστε πάντα ενημερωμένοι με ότι γίνεται τώρα!Εφόσον η επιχείρηση θεωρηθεί “υψηλού κινδύνου”, τότε οφείλει να προχωρήσει σε συγκεκριμένου τύπου αναφορές (reporting) για τα εξής:
1. Εάν υφίστανται γραφειακοί χώροι (ιδιόκτητοι ή μισθωμένοι) διαμέσου των οποίων ασκείται η οικονομική δραστηριότητα της επιχείρησης
2. Εάν η επιχείρηση διατηρεί ενεργό τραπεζικό λογαριασμό σε ευρωπαϊκή τράπεζα
3. Εάν τουλάχιστον ένας από τους διαχειριστές είναι διαχειριστής in house (εσωτερικός υπάλληλος), εξειδικευμένος να ασκεί τη συγκεκριμένη δραστηριότητα της επιχείρησης, ή η πλειοψηφία των υπαλλήλων πλήρους απασχόλησης κατοικούν στην ίδια χώρα, που έχει την έδρα της η επιχείρηση.
– Εφόσον η επιχείρηση δεν πληροί τα ελάχιστα ανωτέρω κριτήρια substance και δεν εμπίπτει σε κάποια κατηγορία από τις εξαιρέσεις, που υπάρχουν (π.χ. εισηγμένες εταιρείες σε χρηματιστήριο κλπ), τότε θα κατηγοριοποιηθεί και θα χαρακτηριστεί ως shell company.
– Σε κάθε περίπτωση, παρέχεται η δυνατότητα για αμφισβήτηση των αποτελεσμάτων αυτών, εφόσον αποδειχθεί ότι η επιχείρηση δεν παράγει κάποιο φορολογικό πλεονέκτημα στον όμιλο εταιριών, που ανήκει, ή στους μετόχους της, παρόλο που δεν πληροί τα ανωτέρω κριτήρια.
– Εφόσον η επιχείρηση πληροί τα κριτήρια και δεν επιτύχει να αμφισβητήσει τα αποτελέσματα αυτά, τότε θα ακολουθήσουν φορολογικές επιπτώσεις, μεταξύ των οποίων η αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών, φορολογικός έλεγχος και αυστηρά πρόστιμα για τη μη συμμόρφωση με τους κανονισμούς.
Παρατηρώντας τις αλλαγές, που επέρχονται, βλέπουμε ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ επιχειρούν, για μία ακόμα φορά, να αυστηροποιήσουν το πλαίσιο δραστηριοποίησης των επιχειρήσεων, που έχουν ως στόχο τη μεταφορά κερδών σε χώρες με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές.
Ο απώτερος στόχος είναι εδώ και καιρό γνωστός ….η επιχειρηματική δραστηριότητα να ασκείται εκεί, όπου ασκείται και η πραγματική οικονομική δραστηριότητα.
Η υλοποίηση του στόχου αυτού είναι, σε κάθε περίπτωση, δύσκολη, δεδομένης της διαφοράς φορολογικών συντελεστών μεταξύ των χωρών μελών της ΕΕ.
Σε κάθε περίπτωση ωστόσο η τάση είναι όλο και περισσότερο εμφανής.
Η συγκεκριμένη νομοθετική πρόταση της Ευρωπαϊκής επιτροπής είναι αρκετά περίπλοκη και αποκλειστικός σκοπός του άρθρου αυτού είναι μια απλοποιημένη προσέγγιση για την κατανόηση της πρόθεσης του νομοθέτη.
